Tato II

Lepiłeś z czerwonej gliny
budowle skutków przyczyny,
jakbyś przewidział że obłe
potrafi przetrwać w osłonce
zjawiska początku z końcem, 
mówiłeś gwarowo "wiśta", 
może myślałeś o głowach, 
ale też mogłeś główkować, 
bawiąc się słowem wspaniale, 
opowiadałeś, że orzeł
skorupę przebić pomoże
w sferze domysłów rozłupie, 
i znowu będzie symbolem
koronowania przy stole, 
taki się obraz wyłaniał
ojcu przed śmiercią, a potem
skonał na złudną ochotę, 
jak dębu uschnięty konar. 

Copyright © by Wiesław Musiałowski 4/29/2011