Stryjowi

Stryju kochany, jakkolwiek się miewasz,
gdziekolwiek przebywasz, na jakim zesłaniu,
pamiętasz o tamtym z Kamieńca wygnaniu?

Słyszysz?! - zadaję pytania bez sensu,
dla Ciebie, dla wszystkich, co dawno odeszli
od wspomnień i wspomnień ich trumny ponieśli,

tobie już wolno powiedzieć to "Słuchaj -
historia upiękni te "ruki, wychadi,
job twoju mat!", straszne! - w niepamięć odchodzi

nasza rozmowa bez sensu, bo jakie
honory szeregom się oddać należy,
zapomnieć tak łatwo, jak trudno uwierzyć,

jako się nocą ucieka przed cieniem
i trwogą przykuty za miłość do matki,
a ona do Ciebie, jak zwierzę do klatki,