wpisane w słoje przy posiłkach słowa,
weselne śpiewy i pośmiertne żale
wczoraj, dziś, jutro, tak w koło od nowa,
wedle pierwszeństwa odpowiednie miejsce,
wyszlifowane czekania łokciami,
przysposobionym w cierpliwej kolejce
tym we wspomnieniach, i tym, którzy z nami.
wyszlifowane czekania łokciami,
przysposobionym w cierpliwej kolejce
tym we wspomnieniach, i tym, którzy z nami.
Talerz i łyżka, znak krzyża i amen
matki, za dzieci niemej wstydliwości,
pozostające na tę chwilę same
w cichości złudnej zaproszonych gości,
matki, za dzieci niemej wstydliwości,
pozostające na tę chwilę same
w cichości złudnej zaproszonych gości,
którym posmaku łakoci i soli
życie być może spróbować pozwoli.
Copyright © by Wiesław Musiałowski 6/21/2005
życie być może spróbować pozwoli.
Copyright © by Wiesław Musiałowski 6/21/2005
