Mim

Słał mim, min czar,
a miał muz dar: 
mógł grać, moc ról 
- raz śmiech, raz ból. 

Bez słów - brał nić 
i mógł nią szyć 
- i tkać swe nic, 
by tłum i widz, 
wśród min bez słów, 
chciał ssać do głów 
- to nic, tę treść... 
co dnia ją nieść, 
do drzwi i wrót... 
ten dar, ten cud. 

Copyright © by Wiesław Musiałowski 10/15/2001