Niebieski żołnierz

Gdy cię ubiorą w mundur nowiusieńki,
to krzyż w stolarni niech także rychtują
i twą kwaterę obsadzają tują,
ku pocieszeniu ojca i mateńki.

A jeśli wrócisz w blaszanym gorsecie,
dla ciebie bilon i żadnej poręki:
orzeł z prawicy, reszka z lewej ręki
i ten medalik od podróży trzeciej,

aby się unieść w niebo po raz wtóry,
gdzie czas się stopi z gasnącym błękitem,
jak kropla rosy, co w słońcu o świcie
niepostrzeżenie podąża do góry.

I będziesz takim niebieskim żołnierzem,
jakiego matka matce wychowała.
Chociaż w boleści pogrążona cała,
lecz w sercu ufność i wiara w ofierze.

Copyright © by Wiesław Musiałowski 15/10/2001